Γυάλινος κλειστός σωλήνας που καταλήγει σε σχήμα λάμπας όπου στο άκρο φέρει στρόφιγγα έτσι ώστε να μπορεί να προσαρμοστεί σε αεραντλία. Προσαρμόζουμε τη στρόφιγγα του σωλήνα στην αεραντλία και αφαιρούμε τον αέρα από αυτό. Στη συνέχεια κλείνουμε τη στρόφιγγα, βυθίζουμε τη βάση του μέσα σε μία λεκάνη με νερό και ανοίγουμε τη στρόφιγγα. Θα παρατηρήσουμε ότι το νερό της λεκάνης εισέρχεται αρχικά με ορμή στο σωλήνα λόγω της εξωτερικής ατμοσφαιρικής πίεσης και κατόπιν πιο αργά μέχρι που ισορροπεί σε κάποιο ύψος h πάνω από τη στάση της ελεύθερης επιφάνειας του νερού του σωλήνα.