Το όργανο αποτελείται από ένα γυάλινο σωλήνα στου οποίου το κάτω μέρος υπάρχει μία στρόφιγγα από ορείχαλκο η οποία συνδέεται με μία αντλία κενού. Στο πάνω άκρο τοποθετείται κομμάτι ξύλου που έχει κοπεί κάθετα ως προς τη διεύθυνση των ινών του. Το ξύλο εφαρμόζεται αεροστεγώς σε ένα χωνί το οποίο περιέχει υδράργυρο. Όταν ο σωλήνας είναι γεμάτος αέρα ο υδράργυρος δεν μπορεί να κατέλθει στο σωλήνα μέσω του ξύλου. Όταν αρχίσουμε να αφαιρούμε τον αέρα με τη βοήθεια της αεραντλίας ο υδράργυρος διέρχεται από τις οπές του ξύλου και πέφτει στο γυάλινο σωλήνα σαν ασημένια βροχή. Αντί για ξύλο μπορεί να χρησιμοποιηθεί κομμάτι δέρματος. Αργότερα το όργανο αυτό χρησιμοποιήθηκε ως πειραματική διάταξη προς επίδειξη του φαινομένου της ελεύθερης πτώσεως των σωμάτων κατά το οποίο όταν δύο σώματα αφεθούν ελεύθερα από το ίδιο ύψος θα πέσουν ταυτόχρονα στο έδαφος, αφού η μάζα τους δεν παίζει ρόλο, ενώ επιδρά πάνω τους μόνο η δύναμη της βαρύτητας. (Η αντίσταση του αέρα θεωρείται αμελητέα). Για το παραπάνω πείραμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για παράδειγμα ένα κομμάτι από χαρτί και μία μικρή μεταλλική σφαίρα.